Balet romantyczny w 2 aktach.
Premiera odbyła się 28 czerwca 1841r w Paryżu , a w Polsce 20 stycznia 1848r.w Teatrze Wielkim w Warszawie.
Choreografia: Jean Coralli i Jules Perrot.
Muzyka: Adolphe Adam.
Fabuła:
Akt I
Akcja pierwszego aktu rozgrywa się w wiosce, w okresie winobrania. Giselle to piękna dziewczyna, córka Berty. O jej rękę stara się leśniczy Hilarion. Giselle jest zakochana w młodzieńcu o imieniu Loys. Nie wie, że jest to książę Albert w chłopskim przebraniu. Wilfryd próbuje bezskutecznie powstrzymać lekkomyślnego księcia. Giselle i Loys-Albert spotykają się a ich szczęście zakłóca nadejście Hilariona, który przysięga Loysowi zemstę.
W wiosce rozpoczyna się świętowanie winobrania. Do radosnych tańców przyłącza się Giselle chociaż jej matka próbuje ją odwieść od zabawy ganiąc za płochość. Do wioski zbliżają się myśliwi (głos rogu poprzedza ich nadejście). Ich bliskość niepokoi przebranego Alberta, który szybko ukrywa się. W tym samym czasie leśniczy Hilarion znajduje ukryte w lesie szaty księcia. W orszaku myśliwych do wioski wjeżdża książę Kurlandii i jego córka Batylda, narzeczona Alberta. Berta wraz z córką zapraszają gości do swojej chaty. Zabawa w wiosce trwa nadal a Giselle zostaje królową winobrania. Do zabawy przyłącza się Loys-Albert, pewien, że myśliwi już odjechali. Zjawia się Hilarion ze strojem księcia i demaskuje Alberta. Hilarion gra na myśliwskim rogu pobudkę. Na ten dźwięk z chaty Berty wychodzi książę z Batyldą. Są zaskoczeniu obecnością Alberta w chłopskim przebraniu. Zrozpaczona Giselle odbiera sobie życie szablą ukochanego księcia. Albert rozpacza i próbuje odebrać sobie życie sztyletem. Wilfryd i dworzanie uniemożliwiają samobójstwo i wyprowadzają go. Hilarion widząc tragiczne skutki swojego postępku ucieka.
[edytuj]
Akt II
Jest noc. W lesie, nad brzegiem jeziora zatrzymuje się Hilarion z myśliwymi. Księżyc oświetla mogiłę Giselle. O północy zapalają się błędne ogniki a przerażeni towarzysze Hilariona uciekają. To niebezpieczne miejsce. Nawiedzają je willidy. Pojawia się Mitra - królowa willid. Magiczną gałązki mitry przywołuje zjawy. Dzisiejszej nocy mają przyjąć do swojego grona Giselle. Duch Giselle wyłania się z grobu. W otoczeniu willid zaczyna tańczyć.
Do grobu Giselle zbliża się nieszczęśliwy Albert. Przez chwilę widzi zjawę - ducha ukochanej. W tym samym czasie willidy dostrzegają ukrytego w zaroślach Hilariona. Otaczają go tanecznym kręgiem i wprowadzają na taflę jeziora. Leśniczy ginie. Willidy szukając kolejnej ofiary spostrzegają Alberta. Giselle chce go ocalić i nakazuje jemu stanąć za krzyżem jej grobu. Mitra nie daje się przejednać i każe Giselle tańczyć. Albert zachwycony widokiem ukochanej opuszcza bezpieczne miejsce i przyłącza się do tańca Giselle. Zaczyna świtać. Wraz z odejściem nocy ginie moc willid. Ocalonego Alberta Giselle żegna na zawsze i znika w mogile. Mdlejącego księcia odnajdują Wilfryd i Batylda.
Akcja pierwszego aktu rozgrywa się w wiosce, w okresie winobrania. Giselle to piękna dziewczyna, córka Berty. O jej rękę stara się leśniczy Hilarion. Giselle jest zakochana w młodzieńcu o imieniu Loys. Nie wie, że jest to książę Albert w chłopskim przebraniu. Wilfryd próbuje bezskutecznie powstrzymać lekkomyślnego księcia. Giselle i Loys-Albert spotykają się a ich szczęście zakłóca nadejście Hilariona, który przysięga Loysowi zemstę.
W wiosce rozpoczyna się świętowanie winobrania. Do radosnych tańców przyłącza się Giselle chociaż jej matka próbuje ją odwieść od zabawy ganiąc za płochość. Do wioski zbliżają się myśliwi (głos rogu poprzedza ich nadejście). Ich bliskość niepokoi przebranego Alberta, który szybko ukrywa się. W tym samym czasie leśniczy Hilarion znajduje ukryte w lesie szaty księcia. W orszaku myśliwych do wioski wjeżdża książę Kurlandii i jego córka Batylda, narzeczona Alberta. Berta wraz z córką zapraszają gości do swojej chaty. Zabawa w wiosce trwa nadal a Giselle zostaje królową winobrania. Do zabawy przyłącza się Loys-Albert, pewien, że myśliwi już odjechali. Zjawia się Hilarion ze strojem księcia i demaskuje Alberta. Hilarion gra na myśliwskim rogu pobudkę. Na ten dźwięk z chaty Berty wychodzi książę z Batyldą. Są zaskoczeniu obecnością Alberta w chłopskim przebraniu. Zrozpaczona Giselle odbiera sobie życie szablą ukochanego księcia. Albert rozpacza i próbuje odebrać sobie życie sztyletem. Wilfryd i dworzanie uniemożliwiają samobójstwo i wyprowadzają go. Hilarion widząc tragiczne skutki swojego postępku ucieka.
[edytuj]
Akt II
Jest noc. W lesie, nad brzegiem jeziora zatrzymuje się Hilarion z myśliwymi. Księżyc oświetla mogiłę Giselle. O północy zapalają się błędne ogniki a przerażeni towarzysze Hilariona uciekają. To niebezpieczne miejsce. Nawiedzają je willidy. Pojawia się Mitra - królowa willid. Magiczną gałązki mitry przywołuje zjawy. Dzisiejszej nocy mają przyjąć do swojego grona Giselle. Duch Giselle wyłania się z grobu. W otoczeniu willid zaczyna tańczyć.
Do grobu Giselle zbliża się nieszczęśliwy Albert. Przez chwilę widzi zjawę - ducha ukochanej. W tym samym czasie willidy dostrzegają ukrytego w zaroślach Hilariona. Otaczają go tanecznym kręgiem i wprowadzają na taflę jeziora. Leśniczy ginie. Willidy szukając kolejnej ofiary spostrzegają Alberta. Giselle chce go ocalić i nakazuje jemu stanąć za krzyżem jej grobu. Mitra nie daje się przejednać i każe Giselle tańczyć. Albert zachwycony widokiem ukochanej opuszcza bezpieczne miejsce i przyłącza się do tańca Giselle. Zaczyna świtać. Wraz z odejściem nocy ginie moc willid. Ocalonego Alberta Giselle żegna na zawsze i znika w mogile. Mdlejącego księcia odnajdują Wilfryd i Batylda.
